15 Eylül 2015 Salı

5BTK Blog Tur ✖ Bayan Peregrine'nin Tuhaf Çocukları - Ransom Riggs (Miss Peregrine's Peculiar Children, #1)

Kitap Adı: Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocukları
Orijinal Adı: Miss Peregrine's Home for Peculiar Children
Yazarı: Ransom Riggs
Seri: Miss Peregrine's Peculiar Children, #1
Çevirmeni: Aslı Dağlı
Yayınevi: İthaki Yayınları
Sayfa Sayısı: 320
Yayın Yılı: 2015
Türü: Genç Yetişkin, Doğaüstü, Fantezi, Paranormal
Goodreads Puanı: 3.80 ( 333,897 Oylama)
Fiyatı: 25 TL
Benim Puanım: 4/5


Gizemli bir ada. Terk edilmiş bir yetimhane. Fazlasiyla tuhaf fotoğraflardan oluşan bir koleksiyon.

Tüm bunlar kurgu ile fotoğrafçılığı nefes kesici bir şekilde bir araya getiren ve unutulmaz bir okuma deneyimi sunan Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocukları romanında keşfedilmeyi bekliyor.

Yaşadığı korkunç aile trajedisi yüzünden Galler kıyılarındaki, dünyadan uzakta kalmış bir adaya yolculuk eden on altı yaşındaki Jacob, burada Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocuklar Yetimhanesi'nin yıkıntılarını keşfetmekle kalmayıp, Bayan Peregrine'in çocuklarının sadece tuhaf olmaktan çok daha fazlası olduğunun farkına varır.

New York Times bestseller listesinden 108 haftadır inmeyen, aklınızdan çıkmayacak eski fotoğraflar eşliğinde okuyacağınız Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocukları, gölgelerde geçen bir macera arayan her yaştan okuyucuyu içine çekecek eşsiz bir roman.

"Gergin, duygusal ve tuhaf mı tuhaf bir ilk roman. Fotoğraflar ve metin birbirini tamamlayarak unutulmaz bir hikâye yaratıyor." 
-John Green, Kâğıttan Kentler ve Aynı Yıldızın Altında kitaplarının çoksatan yazarı-

"Bu, hipsterlar için yazılmış bir Harry Potter kitabı. Geçtiği dünyaya ve verdiği hisse bayıldım." 
-Felicia -Day-

"Fotoğraflar olmasa bile hikâye kendi başına yetermiş fakat fotoğraflar hikâyeye karşı konulmaz bir gizem ekliyor. Birinci gözden anlatı samimi, komik ve etkili. Serideki bir sonraki kitabı dört gözle bekliyorum." 
-Rick Riordan, Percy Jackson ve Olimposlular serisinin yazarı-





Herkese merhaba!

Uzun zamandır okumak için yanıp tutuştuğum Bayan Peregrine'nin Tuhaf Çocukları'nın İthaki çıkarınca, bunu da güzel mi güzel bir baskıyla yapınca kitap elime ulaşır ulaşmaz başladım, sömürdüm, bırakamadım. İlk olarak, bu kitap gelmiş geçmiş en iyi baskı! Pegasus Yayınları'ndan çıkan Kerstin Gier'in Silber'ının basımının üstüne bir kitap çıkacağı aklıma gelmezdi ama Bayan Peregrine'nin Tuhaf Çocukları ondan kat kat daha güzel olmuş. Gerek kapak, gerek sırt, gerekse iç sayfalar öyle güzel ki... İçinde derleme resimlerin bulunması ise ayrı bir güzellik! Bu kitabı okumayı düşünmüyorsanız bile kitapçıya, D&R mağazalarına gittiğinizde alın ve karıştırın. Gerçekten harika bir basımı var.

Kitabın içeriğine gelirsek... O konuda beklentilerimi pek karşılamadığını söyleyebilirim, tabi bunda birazcık benim de hatam var, beklentilerimi epey yüksek tuttum. Ben bir korku kitabıyla karşılaşmayı beklerken bu kitap en azından benim için hiç ama hiç korkunç değildi. Arka kapağında terk edilmiş bir yetimhane sözünü duyduğum anda dedim ki, al işte korkunç bir kitap bu. Ama korkmadım. Korkacak bir şey yoktu çünkü ve bu beni hüsrana uğrattı. Yani konusu, kapağı, konusu ve kapağı... Tam bir korku kitabı gibi durmuyor mu?

Beklentilerimi bir kenara koyacak olursam harika bir kitap olduğunu söylemeden de geçemeyeceğim. Kurgusu bir yana yazarın bu kurguyu işleyiş biçimi de muhteşem olmuş ve uzun zamandır erkek karakterin ağzından anlatılan bir kitap okumadığımdan normalde önemsemeyeceğim bu ayrıntı hoşuma gitti. Hoşuma giden kısımlardan biri de yazarın kitabı başlarında ağırdan alması, aile bireyleri ve erkek karakter Jacob'ın psikolojik açıdan incelememize olanak tanıması ve çoğu genç yetişkin kitaplarında göremediğimiz aile bağları. Jacob büyükbabasını çok seviyor ve kitap neredeyse sadece bu sevginin üzerine kurulmuş, hiçbir zaman aklınızdan çıkmayan bir unsur ve dediğim gibi her kitapta bu tarz ilişkiler göremediğimizden benim çok hoşuma gitti.

Kitabın ortalarına kadar aşk yoktu ve ilerleyen zamanlarda da o kadar da fazla göremedik desem? Kitabı yarıladım ve hala karşıma bir kız çıkmayınca her halde Riggs aşkı unutmuş diye düşündüm. Tabi büyük bir kayıp olmazdı ama Jacob'ın da mutlu olması gerek değil mi? Her ne kadar büyükbabasına karşı hissettiği sevginin üzerine başka bir duyguyu hissedemeyecekmiş gibi görünse de ilerleyen zamanlarda aşkın daha da körükleneceğini düşünüyorum.

Kitabın son kısımlarına doğru azıcık korkmadım, yüreğim hoplamadı değil tabi... Özellikle yazar bir noktada ters köşe yapmış ama merak etmeyin, söylemeyeceğim ama bu unsur hem beni şok etti hem de tüylerim diken diken oldu. Yok artık dedim, ne yapıyorsun sen? Size tavsiyem kitapta çok da önemliymiş gibi görünmeyen ayrıntıları aklınızdan çıkarmadan okumanız.

Tuhaf çocuklar ve onların dünyası ise ayrı bir alem, hem gerçekten hem de mecazi olarak söylüyorum bunu. Daha fazla ayrıntı vermeyeceğim ama o tuhaf çocuklar ve yaşam tarzları gerçekten hoşuma gitti. Çocuklar belli yetenekler konusunda ne kadar tuhaflarsa karakterleri konusunda da tuhaflar ve onlara kanınız hemen kaynayıveriyor. Yalnız fotoğraflar biraz ürkünç. Hatta bazıları gerçekten ürkünç. Hatta yazar son kısımda bu fotoğrafları koleksiyonculardan topladığıyla alakalı bir açıklama yaptığında çok çok çok daha ürkünç geldi bana. Yani sadece fotoğraflara bakarsak çocuklar biraz...

Uygun kelime bulamadım ama siz anlamışsınızdır.

İkinci kitap yaklaşık iki ay içinde çıkar diye umuyorum, öyle zannediyorum diyelim ve ikisini bir arada kitaplığımda görmek için yanıp tutuşuyorum. Tekrar söylüyorum, bu kitapların sırtları çok güzel!

Hollow City çıkmadan merak edenlerinizin okumasını öneriyorum ama beni yaptığım hataya düşüp korkudan kitabı okumakta güçlük çekeceğinizi düşünmeyin sakın. Korkunç değil ama gerçekten güzel bir kitap.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder